Simbart Projects Çukurcuma’da geçtiğimiz hafta başlayan ve 17 Temmuz 2021 tarihine kadar devam edecek olan ‘Artık Hafıza/Residual Recollection’ adlı grup sergisi, Tuğçe Diri, Aras Seddigh ve Rabia Seyhan’in desen merkezli son dönem üretimlerini bir araya getiriyor.
Sergideki eserler mimari kesitler, dokular ya da semboller aracılığıyla bilinçaltından taşarak kurgusalı gerçekle bir araya getiren melez imgeler, yeni anlam katmanları oluşturuyor. Geçmişte yaşanan, görülen, öğrenilen, deneyimlenen veya unutulduğu sanılan bazı detayların yeniden canlandırılmasıyla elde edilen bu görüntüler, sergi bağlamında hafızada “arta kalanlar” olarak tanımlanıyor. Edinilen bilgiler ve bilinçli olarak kaydedilen görüntüler arasında uçuşan bu imgeler, sanatçıların bedenlerinin ve zihinlerinin adeta bir uzantısı gibi davranan desen pratiğinde somutlaşıyor.
Çok katmanlı, karışık, kontrolü zor, kümülatif bilgi ve deneyimlerin mekanı olan hafızanın, çevresel faktörler ve zaman algısının değişmesiyle birlikte nasıl bir dönüşüm geçirdiği sorusu, belki de sergideki sanatçıların pratiğini değerlendirirken sormamız gerekenlerden biridir. Bu bağlamda Tuğçe Diri’nin hatırladığı tarihi mekanlardan kesitleri ritüelistik bir çizim pratiğiyle canlandırdığı eserleri, geçmişte görülmüş, deneyimlenmiş ve algıda seçilmiş olan çeşitli formlarla sembolleri yeni bir kurgu içine sokarak günümüze taşır. Tezhip, hat, bezeme gibi geleneksel el sanatlarından esinlenerek çalışan sanatçı, geleneği ve tarihi mekanları bir tür kimlik ve köken sorunsalı olarak ele alır. Diri için yineleme ve döngü, bir yandan kendisiyle defalarca yeniden yüzleşmesindeki ve meydan okumasındaki ısrarının, diğer yandan da kainatın sonsuz deviniminin görselleşmesi ve yüce bütünselliğinin hatırlanmasının ipucudur.
Rabia Seyhan, organize halden dağınık bir duruma geçişin simgesi olan harabe yapılar ve yıkıntılardan esinlenerek yıkımı yaratıcı bir süreç olarak ele alır. Mekanın fiziksel ve matematiksel formülasyondan tamamen bağımsızlaşarak düzensiz bir yığına dönüştüğü bu süreç, sanatçının kompozisyonlarında tersine işler; yoğun bir simetri kaygısının varlığı, yıkımın yarattığı karmaşayla taban tabana zıttır. Bu yapılardan yola çıkılarak oluşturulan desenlerde ise üretim pratiği, kavramın kendisinin aksine ayrı ayrı parçalardan oluşan yapıyı yeniden inşa etmek üzerinedir.
Aras Seddigh’in pandemi döneminin başlarında gerçekleştirdiği ‘Yeniden Canlandırmak’ adlı serisi ise zamansızlık, mekansızlık, dil ve kimlik arayışı gibi konuları, organik ve inorganik arasındaki geçişlerle ele alır. Seddigh, kullandığı kağıdı da, kağıt üzerine yerleşen malzemeleri de yüzeydeki etkilerine göre seçer: Onun dünyasında keskin hatlar veya çizgiler farklı bir zamanın ve gerçekliğin sınırını, uçucu renkler veya yumuşak lekeler ise kurgunun sınırsızlığını imgeler. Sanatçı, geçmişte de kullandığı bazı görüntü ve sembolleri bu kez yeniden canlandırarak farklı biçim ve öznelerin inşasını gösterir. -Gizem Gedik
Simbart Projects
Çukurcuma Caddesi, Çukurcuma Apartmanı, 40/A Beyoğlu/İstanbul
