Sonbahar ya da kışa özgü ağaç görünümleri… Soğuk, çıplak dal ve gövdelerden oluşan orman fragmanları… Tuvalin üçte birine hükmeden ağaç kökleri… Amniyotik sıvı içinde yüzen, ya da ormanda gizli bir mağarayı andıran ana rahmine yerleştirilmiş bebekler… Neonatal öncesi anne karnını tarayan bir kamera… Kılcal damarların insanı büyüleyen çokluğu ve sıklığı… Kül veya toprak rengi resim yüzeylerinde, sepya tonların ters düz edilmiş dramatik etkisi… Dişil bir zaman, dişil bir mekan. Gerçekten böyle mi? En baştan, kendim için basit bir ilkeyi vurgulamakta yarar görüyorum. Bir resim karşısında kendime iki temel kural belirlerim: Birincisi, resmi yorumlarken, o resmin çok uzağına gidip aşırı yoruma … Burçin Erdi: Ormanda Kısa Bir Gezinti okumayı sürdür