The Letter Art Gallery, farklı sanatçıların doğayla birlikte varoluşa dair çalışmalarını E-C-O-E-X-I-S-T sergisi kapsamında, 24 Ekim’den itibaren İzmir’de Cleantech Hub’ta bir araya getiriyor.
The Letter Art Gallery’nin 24 Ekim – 3 Aralık 2022 tarihlerinde, temiz teknoloji merkezi Cleantech Hub ev sahipliğinde ve sponsorluğunda gerçekleştirdiği E-C-O-E-X-I-S-T sergisi, farklı nesillerden on üç sanatçının; insanın diğer canlılarla birlikte varoluşuna ve ilişkilerine dair imgelemlerine, bunun yanı sıra yüzleşmeler içeren çalışmalarına odaklanıyor.
E-C-O-E-X-I-S-T, Cleantech Hub’ın açılış sergisi olmakla birlikte, sergiye mural sanatçısı Berkanfo’nun binanın ön cephesine gerçekleştirdiği çalışması eşlik ediyor.
21. yüzyıl çevrebilimciler tarafından doğayı restore etme çağı olarak değerlendiriliyor. Sanayi devriminin tarihsel evriminin vahşi kapitalizmle ve doğanın tahribatıyla sonuçlanması, insanın çevreyle ve diğer canlılarla ilişkisini kaçınamayacağı ve acil çözümler bulması gereken bir konu haline getirmiştir. Çevre sorunlarının fiziksel ve psikososyal sağlık üzerindeki tehdidi literatürde eko-kaygı olarak yerini almıştır. Gelecek vizyonunun değiştiği, yeni dünyanın belirdiği bu eşikte insan sadece doğayla beraber var olabileceğini tekrar hatırlıyor.
Sergi, ismini birlikte varoluş (coexistence) kavramından ve canlılarla çevreleri arasındaki yaşamsal ilişkileri inceleyen ekolojiden alıyor. Ekolojinin öncü düşünürü Aldo Leopold’un “toprak etiği” olarak adlandırdığı “doğadaki canlıları etik alana dahil ederek insanın da içinde yer aldığı genişletilmiş bir toplum anlayışı” fikrinden esinlenerek, E-C-O-E-X-I-S-T sergisi sanatçıların doğayla ve diğer canlılarla birlikte varoluşa dair imgelemlerinden ve düşüncelerinden güncel bir kesit sunuyor.
Sergi, izleyiciyi bu düşünsel bağlamda sanatçılarla beraber doğayla ilişkilenmeye davet ediyor. Ali Kanal’ın insan ve ağaç suretlerini birleştirdiği masklarında (Suret, 2020), Ceylan Eşit’in ağaç ve kadını bir bedende bir araya getirmesinde (Akl-ı Kaynak, 2022), Gizem Güler’in ağaca sığınmış figüründe (İçeriye Yolculuk, 2018) ve Gizem Hız’ın gökyüzü ve denizi dünyayla bağ kurmanın bir yolu olarak soyutladığı çalışmasında (Eutierria: Mavi, 2022) okunabileceği gibi, sanatçılar doğayla tekrar birleşmeye yönelen yollar arıyor. Benzer şekilde Başak Özkutlu’nun kâğıt üzerindeki çalışması (Kurtlar, 2019) hayvanlarla paylaştığımız duyguları yansıtıyor. Öte yandan, Emirkan Cörüt’ün pandeminin ilk imgelerini belgelediği fotoğraf serisinde (Disinfection, 2020); Murat Ateşli’nin insanın hayvanlarla ve doğayla ilişkisinin son halini Life dergisinin kapağında plastik giydirilmiş bir ceylan ile gösterdiği resminde (Life, 2022) ve Borga Kantürk’ün doğadan kopmuş insanın kendi yarattığı yaşam alanında bir halının kenarında doğayı düşlemesine atıfta bulunduğu fotoğraflarında olduğu gibi, sergide insanın doğayla olan sorunlu ilişkisinin farklı yüzleri gösteriliyor. Hazal Arol’un balık şeklindeki gemisi insanları kurtarmak için yola çıkarken (Cruise, 2022); Kaybid’in video çalışmasında Foça Foku (Silent Steps Of Some Wild Instincts In The City, 2021) yaşayabileceği bir yer bulma ümidiyle şehri dolaşıyor. Berkanfo’nun bina yüzeyine resmettiği illüstrasyon tasarımı robotik kaplumbağa doğa için çalışıyor. Mehmet Dere, yaprak imgesinde kendi “yüce” arayışını ortaya koyma çalışırken imgelerin makineler tarafından üretildiği günümüz gerçekliğine bir meydan okumada bulunuyor (Self Drawing, 2021). Son olarak, Talha Demiral kullandığı toprak ve kemik materyallerinin sadeliği ve kuvvetiyle bir memento mori oluşturarak (Küp, 2022), insanın doğada tüm diğer canlılarla beraber yaşam ve ölüm döngüsünde yer aldığını hissettiriyor.
Cleantech Hub
Umurbey, İşçiler Cd. No:143, 35000 Konak/İzmir
