2000’lerin başından günümüze uzanan 20 yılı aşkın sürede, Türkiye’de sinema kabuk değiştirerek yeniden yapılandı. Böylesi bir dönemi mercek altına alan Türkiye’nin farklı üniversitelerinden akademisyenlerin çalışmalarının yer aldığı Türk Sineması Üzerine Yeni Söylemler: Çağdaş Temsiller, Çözümlemeler ve Türler isimli derleme kitap okuyucusuyla buluşuyor. Palet yayınlarından çıkan kitap sinemamız için akademik ve sektörel anlamda bir başvuru kitabı olma niteliği taşıyor.
Kitabın ilk yazısı Türker Elitaş tarafından kaleme alınan Reha Erdem Sinemasında Dürüstlüğün Öyküde İnşası başlıklı makale. Makalede Reha Erdem’in ikinci filmi olan Kaç Para Kaç kategorisel analiz tekniği ile incelenmiş; paranın artık merkezi bir öneme sahip olduğunu anlatıya taşıyan yönetmenin, topluma karşı görevini başarılı bir şekilde yerine getirdiğinin altı çizilmiştir.
Murat Ertan Doğan ve Burçin Ünal, Dijital Platformlarda Yer Alan Çağdaş Dönem Türk Sinemasında Suç Olgusu isimli çalışmayla 1996 yılından günümüze kadar üretilmiş ve dijital platformlarda yayınlanan Türk filmlerinde; suç, organize suç, mafya, adalet, ceza ve cezalandırma gibi kavramların temsillerine odaklanmışlardır.
Gökhan Gültekin, 2000 Sonrası Türk Sinemasında Yükselen Bir Tür: Suç Komedileri isimli çalışmasıyla, 2000-2010 yılları arasında gösterime girmiş olan suç komedilerinde suçun türünü, öykünün ilerlemesini sağlayan temel unsurları, komik olanın dayanak noktalarını, şiddetin ele alınışını ve ceza pratiklerini değerlendirmiştir. Ayrıca yazar 2010-2020 yılları arasında suç komedisi türüne dâhil edilebilecek filmlerin bir listesini de okuyucuya sunmuştur.
Semra Güzel Korver, Prestijli Festivaller, Ödüller ve Türk Sineması isimli makalesi ile 2010-2020 yılları arasında dünyanın en büyük ve en prestijli festivalleri olarak kabul gören Venedik, Cannes, Berlin Festivallerinde ödül almış Türk filmlerinin ortak özelliklerini betimsel analiz yöntemiyle belirlemiştir. Bu filmlerin bir ülke sineması olarak Türk sinemasının karakteristiğinin oluşumuna katkısını tartışmaya açmıştır.
Özlem Özgür ve Vildan Bahçacı, Çağdaş Dönem Türk Sinemasında Taşra ve Taşrada Çocuk Olmanın İzlenimleri isimli makalelerinde 1997-2018 yılları arasında Yeni Türk Sineması’nın sanat kanadını oluşturan filmlerde taşrada çocuğun nasıl temsil edildiğine dair boylamsal bir çalışmayı gerçekleştirmekle birlikte Türk sinemasında taşranın ve taşradaki çocukların temsiline ilişkin de genel bir çerçeve çizmiştir.
Nermin Orta, Kadın Emeğini Görünür Kılmak: Çağdaş Dönem Türk Sinemasında Güvencesiz Çalışan Kadın Temsilleri başlıklı çalışmasında, 2000 sonrası çağdaş Türk sinemasında, kapitalist sistem ve ataerkil ideoloji içerisinde kentli kadınların görünmeyen emeklerinin nasıl temsil edildiğini toplum bilimsel çözümleme yöntemi ile değerlendirmiştir.
Evren Günevi Uslu, Türk Sinemasının Karanlık Tarafı: Emin Alper Sinemasında Kara Film Örneği “Abluka” isimli makalesinde kara film türüne odaklanarak, yönetmenin anlatıda kurduğu karanlık dünyayı ayrıntılı bir tür analizi ile literatüre kazandırmıştır.
Son olarak Özgür Çalışkan, Çağdaş Sinemada Yerel Denemeler: Aidiyet Filminde Deneme Anlatısı adlı çalışmasında, öncelikle deneme film kavramına ilişkin oldukça zengin bir alan yazını derlemiş ve Aidiyet filminin görsel ve metinsel içeriğinin oluşturduğu anlatı yapısını çözümlemiştir.
