Simbart Projects 16 Mart – 29 Nisan tarihleri arasında galerinin temsiliyetli sanatçılarından Dilara Göl’ün ‘Kelimelerin Yankıları Var’ isimli ikinci kişisel sergisine ev sahipliği yapıyor. Sergideki eserler bir bütünün parçalarından oluşuyor ve bütünden alınmış birçok iz barındırıyor. Kelimelerin sanatçının bilincinde oluşturduğu imgeler, çağrışım, ima ve anımsatmalar olarak eserlerde yer alıyor.
Dilara Göl sergideki çalışmalarında kelimelerin kendisinde çağrıştırdığı duygu ya da imgelere göre üretimlerini gerçekleştiriyor. Bu kelimelerin yankıları, duyulmamış, sessiz ve çok sesli olabiliyor. Kelimeler aynı kalsa da sanatçıda oluşan o zaman dilimine ait imgeleriyle her daim yankılar gibi değişip dönüşüyorlar. Sanatçı bu çağrışımlar üzerinden üretimlerini gerçekleştirirken üretim biçimi de bu rastlantısallığa açık bir şekilde ilerliyor.
Ortak bir dili paylaşsak bile, anlam kişiye özgüdür ve genellikle ilişkili görsel bir çağrışımı vardır. Wittgenstein bu durumu ‘Biz bir kimseye bir duyguyu bildirdiğimizde, karşı tarafta ne vuku bulduğunu asla bilemeyiz. Bizim ondan alabileceğimiz her şey, bizimkine mukabil bir deneyimdir. Ve kelimelerle ilettiğimiz duygularımızın karşı tarafın deneyimi karşısında birebir örtüşmesi söz konusu değildir.*’ olarak ifade ediyor. Göl, kelimelerin iyileştirebilen, zamana ilik açabilen, hatırlatabilen ve bazen yaralayabilen izlerini üretimleri üzerinden paylaşıyor.
Sanatçı ‘Kelimelerin Yankıları Var’ adlı ikinci kişisel sergisinde kelimelere dair zihninde oluşturduğu imgelerin dönüşümünü öne çıkarıyor. Kelimelerin sürekli değişen etkilerini vurgulayarak eserlerinin de buna tabi olmasına olanak tanıyor. Kendi formunu izleyicinin zihninde tamamlayan yeni bir alanın kapılarını aralıyor.
*Ömer Naci Soykan, ‘Felsefe ve Dil & Wittgenstein Üstüne Bir Araştırma’, Wittgenstein, Mavi ve Kahverengi Kitap, s. 282, 2006
