Bulgar sanatçı Elenka Nazarova son sergisinde samimiyetin, özgün samimi ilişkiler arayışının temel insani niteliklerimizden biri olduğu fikriyle oynuyor. Tüm insanların doğasında olan ve çoğu için temel olan sevgi dolu bir bağın varlığı veya böyle bir ihtimalin olması ya da tamamen yokluğu, çoğu zaman hem özel hem de gündelik yaşamlarımızı canlandıran şeyin ta kendisidir.
Sanatçı, yakın ilişkileri ortak ve bağ kurulabilir bir şey olarak, sevgiyi ise herkesin hafızasını ve kendi deneyimleriyle ilgili duygularını kolayca harekete geçirebilecek bir konu olarak keşfeden sanat eserleriyle, bireyciliğin şiddetli olduğu zamanlardaki şu asırlık soruyu sormaya ve araştırmaya çalışır:
Eğer doğal olarak birbirimizle bağlantı kurmaya, dünyayı keşfetmeye ve anlamaya çabaladığımız gibi birbirimizi keşfetmeye ve anlamaya, arzu ettiğimiz gibi sevmeye meyilliysek, o zaman aşk dünyayı kurtaramaz mıydı?…
Ama birbirimizi istediğimiz gibi sevmiyoruz. Tam olarak değil. Dünya çapında her geçen gün daha fazla insan özgün ilişkiler kurmak ve sürdürmek için çabalıyor ve aşıkların karşılaştığı sorunlarla günümüz dünyasının yapısındaki bireysel değerler arasında doğrudan bir bağlantı var. Dünya çapında giderek daha fazla insan özgün ilişkiler kurmak ve sürdürmek için çabalıyor ve aşıkların karşılaştığı sorunlar ile günümüz dünyasının yapısındaki bireysel değerler arasında doğrudan bir bağlantı var. Görünüşe göre kişisel gelişimi ve başarıları her şeyin üstünde tutan bu değerlere göre yaşamak, birbirimizle bağlantı kurma ve gerçek samimiyete ulaşma yeteneğimizi zedeliyor. Ve samimiyet zedelendiğinde insanlar acı çeker, bu bir yara gibidir. Peki yaralar konusunda ne yapacağız? İnsanı savunmasız kılan her şeyde olduğu gibi, toplum onları gizlemeyi öğretiyor, biz de onları halının altına süpürüyoruz. Etraflarında bu tür rahatsızlıklar ve tartışmalar yaratıyoruz, böylece bunlar hızla kültürel bir tabu haline geliyor. Her ne kadar ilerici kültür, kişisel kimlik konuları ve bakış açılarıyla giderek daha fazla ilgili ve eleştirel olsa da birbirimizle olan bağlantı(lar)ımızın kopukluğu hakkındaki konuşmaların yalnızca terapist odalarının kapalı kapıları arkasında ayrılmış bir yeri vardır. Bununla birlikte ilginç olan şey, herhangi bir sayıda sorunlu yakın ilişkiyi ele aldığımızda, onların sıkıntılarının ve nihai ayrılıklarının en yaygın sebebinin korkudan kaynaklandığını ve bu korkudan kaynaklananın, genellikle zararlı olan kontrol etme arzusu olduğunu hemen anlıyoruz.
Açıkçası bu, etrafımızdaki topluluklarda gündelik yaşamdaki pek çok sorunun arkasında yatan şeyden çok da farklı değil. Belki gündelik yaşamımız gerçekten de özel varoluşumuzun bir yansımasıdır? Eğer hepimiz ilginin, sevginin, korkunun ve kontrol etme arzusunun basit anlatılarında kendimizi tanıyabilirsek, belki de aslında o kadar da farklı değilizdir. Ve belki de paylaşmanın bir sakıncası olmayabilir…
Elenka Nazarova
Elena Vasileva Nazarova (1998), farklı çağdaş toplumsal bağlamların, altında yatan insanlığı keşfetmek ve vurgulamak amacıyla farklı görsel medyumları birleştiren Bulgaristan doğumlu bir görsel sanatçıdır. 2016’dan beri, Sofya’daki “St. Luke Ulusal Uygulamalı Sanatlar Okulu”nda Grafik Tasarım bölümünden mezun olduktan sonra serbest yaratıcı olarak çalışıyor.
Collect Gallery / Juma
Kemankeş Karamustafa Paşa, Mumhane Cd. No: 46-50, Beyoğlu/İstanbul
