Dirimart, Anselm Reyle’nin Kozmik Boşluk başlıklı kişisel sergisine ev sahipliği yapıyor. İzleyiciyi kuşatan ve onu çekim kuvvetiyle kendine sürükleyen bir yerleştirmeyi içeren sergi, Reyle’nin soyut ile somut, bilinen ile gizemli olan arasındaki sınırları bulanıklaştırarak algının sınırlarına meydan okuyan sanatsal kozmosuna keşif niteliği taşıyor.
Reyle, geleneksel ile geleneksel olmayan malzemeleri özgün şekilde kullanarak soyut biçimleri cesurca keşfe çıktığı, geleneksel sanat yorumlarının sınırlarını zorlayan yapıtlarıyla bilinir. İsyan ile gelenek, çürüme ile canlılık gibi karşıtlıkları bir araya getirdiği yapıtları klişeleri zekice eleştiren satirik bir tavır taşır. Reyle’nin çokboyutlu pratiği keskin bir kavrayışla modernitenin ironi ve çelişkilerinin içine dalar. Reyle, farklı unsurları bir araya getirerek ya da onları bambaşka bağlamlarda yeniden hayal ederek o güne kadar söylenmemiş anlatılar inşa eder ve Zamanın Ruhunu yeni baştan yazar. Bu kasıtlı yaklaşım olağan olanla uyuşmaya direnç gösterir. Reyle, sanatsal ifadenin homojenleşmesinin karşısında düşünceye kışkırtıcı bir alan açar ve bunu yaparken, aynı zamanda, çağdaş sanatın hâkim eğilim ve beklentilerine meydan okur. Kozmik Boşluk sergisinde de, benzer şekilde, her daim evrilen dünyamızdaki yeni bakış açılarını keşfetmeleri için izleyiciye meydan okumaktadır. Tercihini sıradan olandan yana kullanan bir dünyada, Reyle’nin yapıtları alelade çoğulluğun dışındadır.
İzleyiciler sergi mekânına adım attıklarında ilk önce en derin siyaha boyanmış duvarlarla sarmalanırlar. Duvarlar, yapıtları ön plana çıkartan bir arka plan oluşturur. Yapıtların formu bozuk yansımalarıysa mekânın farklı noktalarına stratejik olarak yerleştirilmiş paslanmaz çelik heykellerin üzerindedir. İzleyiciyi kuşatan bu yerleştirme, izleyici ile sanatçı arasındaki sınırı, onları kozmik bir anlatının içine dahil edercesine belirsizleştirir.
Bağımsız konumlanan büyük ölçekli paslanmaz çelik heykeller ile duvar kabartmaları, sanki sanal bir boyutun varlıklarıymışçasına, neredeyse uzay boşluğunda salınır gibidir. Temiz hatlara ve minimalist bir tasarıma sahiptirler; ancak bu durum sterilliğin çok uzağındadır: Benzersiz bir enerji ve mevcudiyet sergileyen heykeller, izleyiciyi, formları ve onları çevreleyen uzam arasındaki etkileşimi keşfe çıkmaya davet eder. Neon ışıkları bir yandan içinde sönümlendirip diğer yandan yansıtan siyah duvarlarla daha da genişleyen sergi mekânında kaybolup giderler. Reyle’nin kullanılıp atılmış neon reklam ışıklarını yeniden tasarlayarak ürettiği ilk neonlarıysa, buluntu nesneleri kullanarak yaptığı üretimlerini sergiye taşır.
Reyle’nin sanatsal vizyonu duvarların kendisine de uzanır. Sanatçı, Kozmik Boşluk’ta, genellikle beyaz yüzeylerde uygulanan bir teknik kullanır ve resimlerini, bir yangın söndürücü yardımıyla doğrudan siyah duvarlar üzerine yapar. Duvar resimlerinin negatifi gibi düşünülebilecek Anselm Reyle bu teknik, kara delik kavramıyla birlikte yankılanarak dikkat çekici bir karşıtlık oluşturur. Bu, uçsuz bucaksız uzayda salınan enerji ve maddenin yoğunlaşmasını andırır.
İzleyiciler sergi boyunca Reyle’nin son dönem sanatsal çalışmalarının içinde sürükleyici bir keşfe çıkarlar. Serginin son bölümündeyse, Fat Lava seramiklerinde görülen kusurluluğun bilinçli bir şekilde kabullenilişi ile Reyle’nin izleyiciyi görsel olarak kendine çeken yeni resim serisindeki keskinlik kasıtlı olarak bir aradadır. Sanatçı, bu seride, evrilen renk ve malzeme repertuvarından yola çıkarak neon renkler, dokunarak duyumsanabilen dokular, folyolar ve başkaca unsurları özgürleştirici, soyut bir forma dönüştürür. Bu birleşim, resmin içinde yolculuğa çıkmaya benzer derin bir duygu uyandırır
İzleyiciyi Reyle’nin çokyönlü sanatsal vizyonuna davet eden Kozmik Boşluk, geleneksel normları öngörülemez, kışkırtıcı ve güncel bir şeye dönüştürerek isyanın ve ham duyguların iletilmesini sağlar tıpkı toplumsal kurallara ve geleneksel sanatsal standartlara kafa tutan punk gibi.
Sergi, 19 Kasım 2023 tarihine kadar Dirimart Dolapdere’de görülebilir.
Anselm Reyle (d. 1970) Hakkında
Eğitimini Stuttgart ve Karlsruhe Güzel Sanatlar Akademisi’nde tamamladı. 1997’den beri çalışmalarını
Berlin’de sürdüren Reyle, 2009’dan bu yana Hamburg Güzel Sanatlar Üniversitesi’nde profesör olarak görev yapıyor. Reyle’nin çalışmaları, aralarında MoCA Westport (2023); 6. Suzhou Jinji Lake Bienali, Suzhou (2023); Song Museum, Pekin (2019); Deichtorhallen Hamburg (2012); Schinkel Pavyonu, Berlin (2012); Arken Modern Sanat Müzesi, Ishoj (2011); Des Moines Sanat Merkezi, Iowa (2011); Kunsthalle Tübingen (2009) ve Kunsthalle Zürich’in (2006) de bulunduğu prestijli kurumlardaki çok sayıda
kişisel sergide sergilendi.
