Eser Taşkıran2023 yılı Eylül ayına geldik, hatta bu ayı da neredeyse yarıladık, yani 2023 ün son çeyreğine girmek üzereyiz. Bu seneye kadar Usta’m Barış Manço anıldığı neredeyse tüm resmî projelerde, aranjör, orkestra şefi ve piyanist olarak görev aldım, hatta ilk on yıl boyunca, ona eşlik etmiş GERÇEK Kurtalan Ekspres üyesi olarak bu asli görevimi yerine getirdim. Yine aynı 24 sene boyunca davet edildiğim her toplantı, okul çalışması, çalıştaylar ve nice projeye gönüllü bir müzisyen kimliğimle destek verdim.
2022 yılının başlarıydı, Manço ailesi üyeleri ve İstanbul Büyük Şehir Belediye Başkanı’mız Sayın Ekrem İmamoğlu Cumhuriyet’imizin 100. Yıl etkinlikleriyle, Barış Manço anma etkinliklerini büyük projelerle birleştireceklerini açıkladılar, şehir geneline büyük çadırlar kurulacaktı, gruplar Barış müziği çalacak, ustamın sanat hayatı üzerine çalıştaylar yapılacaktı. Bu çok güzel bir yaklaşımdı, çünkü Barış Manço Cumhuriyet’in yüzüncü yılını bundan elli sene önce hissetmiş ve bu çok özel güne belki de ilk eseri yazan şarkı yazarı olmuştu. İmamoğlu, Türkiye Cumhuriyeti Devlet’inden erken davranmış, kendi yapacağı organizasyonda bu toprakların en büyük kazanımı olan “Cumhuriyet” ve yine bu toprakların belki de en çok sevilen sanatçısı Barış Manço’nun isimlerini yan yana getirmişti. Bu haberleri biraz kırılarak da olsa takip ettim, daha doğrusu uzaktan takip etmek durumunda bırakıldım, ilk defa projelerde ne danışman olarak, ne müzisyen olarak desteğime başvuran olmadığı için, ama o da önemli değildi, önemli olan Şanlı Cumhuriyet’imizin yüzüncü yaşını layıkıyla anabilmek ve bu sırada, Usta’mı da genç nesillere birilerinin tanıtacağını düşünmek bu hüznümü dağıtıyordu.
Başta da dediğim gibi 2023 yılının son çeyreğine girdik ve henüz ne etkinlik gördük, ne bir tören, ne büyük bir konser, Kadıköy Belediyesi’nin her sene düzenlediği plak günleri etkinliğini bu sene Barış Manço’ya ithaf etmesi ve bir kaç küçük organizasyon haricinde bahsi geçen hiçbir etkinliğe denk gelmedik. Dediğim gibi baştan itibaren hiçbir aşamasında yer almadığım için, bu organizasyonların gerçekleşmeme sebep ve/veya sebeplerini de bilmiyorum, ancak Cumhuriyet’in yüzüncü yıl anma şerefi de, Barış Manço’yu gençlerle çocuklarla yaşıyormuşçasına paylaşma aşkı yerle yeksan olmuş durumda. Bizler onunla çalışmış eski sahne arkadaşları olarak, onu her fırsatta anmaya devam ediyoruz, ama tabi konunun resmi kurumlarca yürütülmesi, büyük kitlelerin konudan daha çok haberdar olması için çok iyi olacaktı. 100. Yıl fırsatını kaçırdık, kime kızmalı, bilemiyorum, ama halkını ayrıştırmadan, toprağına olan, kültürüne olan bağıyla en çok sevmiş olan sanat adamını anmanın en değerli olduğu fırsatı da kaçırdık.
Geçmiş olsun.
