Eda Çekil, Kendine Ait Bir Yatak isimli sergisi ile 27 Mart 2025 – 26 04 2025 tarihleri arasında BüroSarıgedik’te. Sergi mahrem ve kişisel tanımlarını tepetaklak ederek yatağı bir direniş mekânı olarak yeniden ele alıyor.
Yatak, yalnızca bir uyku mekânı değildir. Dinlenmenin, aşkın, hastalığın ve iyileşmenin, hatta boşluğun ve tembelliğin sahnesidir. Yatakta geçirilen uyanık saatler, verimsizlikle ya da boşa geçmiş vakitle etiketlenirken Eda Çekil Kendine Ait Bir Yatak serisinde yatakta kalmanın bir direniş biçimi olup olamayacağını soruyor, hiçbir şey yapmadan sere serpe uzanmanın özgürlüğünü savunuyor. Tüm yapılacaklar listelerini bir kenara bırakıp, sonsuz verimlilik baskısına direnmenin sessiz ama güçlü bir eylem olup olamayacağını sorguluyor.
Yatak ve yatak odası bir mücadele alanıysa sergiyi oluşturan her bir iş mücadelenin farklı bir veçhesine bakıyor. Kişisel olduğu kadar toplumsal, bazen tek başına bazen hep birlikte, bazense sadece kendimizle verilen bir mücadele bu. Sanatçının yatağı “derli toplu ve uslu olma baskısına dağınık saçlarımızla hiçbir şey yapmadan öylece sere serpe uzanarak karşı koyduğumuz bir yer” olarak yeniden tanımladığı Kendine Ait Bir Yatak sergiye adını veriyor. Her biri kendi yatağında uzanmış kadınların duvardaki yanyanalığı bir kader ortaklığını düşündürse de mücadelede birleşen her yatak bir başka, kendine özgü ve biricik hikayeyi anlatıyor.
Sanatçının kadını sarmalayan bir kabuk olarak düşündüğü yatak odası kısılıp kaldığı ya da kaçıp sığındığı bir mekân. Tuvalet aynasını anımsatan çerçevesiyle Kabuk hem sergi mekânını bir yatak odası gibi yeniden kuruyor hem de tüm olasılıklarıyla odaya bir kez daha bakmamıza fırsat veriyor.
Eda Çekil’in sanat pratiğinde sıklıkla yer bulan otobiyografik öğeler bu sergide de bazen açıkça bazen daha örtük karşımıza çıkıyor. Evlilik, düğün, çeyiz göndermeleriyle yatağın en geleneksel işaretlerinden biri olan atlas kaplamalı yorgan, fotoğraf serisinde de kadının işaretine dönüşen saçlarla birlikte sergileniyor. Saçın kaynağından uzaklaştıkça cazibesini yitirmesi, giderek itici bir şeye dönüşmesinin karşısında tarağın üzerinde kalmış birkaç tel saç bir hatıra, bir kıymet. Bir leke, yaşam ve ölüm, yaralanma ve iyileşmenin nişanesi oluveriyor.
Çekil’in kendini hemen ele vermeyen işleri yatağa, yatak odasına ve yatağın çok çeşitli göndermelerine odaklanırken bu işaretlerin ne kadar hızla değişip dönüşebileceğini de ortaya koyuyor. Miskinlik ve direniş, cazibe ve iticilik, güvenlik ve tehdit. Topu topu dört metrekarelik bir alanın içinde—yatakta—bir dünya kuruluyor. Kendine Ait Bir Yatak yatağın ve yatak odasının coğrafyasında her izleyiciye yeni sorular soruyor, başka başka hatıraları geri çağırıyor.
Eda Çekil
Eda Çekil’in çoğunlukla kişisel tarihinden yola çıkarak ürettiği çalışmaları, toplumsal cinsiyet ekseninde fotoğraf ve videoyu farklı malzemelerle bir araya getirir. Sanatçının 2023 yılındaki sergisi Bakım Haritası, kapsamlı bir duyarlılığı ifade eden bakım kavramını, kadına atfedilen sorumluluklar ve bağlılıklar üzerinden ele aldı. Bir iktidar aracı olarak işlev gören kutsal aile mitinin yeniden üretildiği fotoğraflarda, kadın hikayelerinin izini süren sergisi Aile Albümü ise 2021 yılında açıldı. Eda Çekil, Odunpazarı Modern Müze’de düzenlenen Maziye Bakma Mevzu Derin’in de aralarında olduğu grup sergilerine de katıldı.
Eserleri nitelikli kişisel ve kurumsal koleksiyonlara yer alan Eda Çekil, fotoğraf eğitiminin ardından, yüksek lisans eğitiminde kadın imgesi üzerine çalışmıştır. Sanatta Yeterlik derecesini çağdaş sanatta toplumsal cinsiyet ve fotoğraf ilişkisi üzerine yazdığı teziyle alan sanatçı, akademik çalışmalarını öğretim üyesi olarak sürdürmektedir.
BüroSarıgedik
Meclis-i Mebusan Caddesi 31/2 Fındıklı, Beyoğlu
